149
Okazało się, że kamienie były w większości kalkarenitami, rodzajem klastycznej skały osadowej, która charakteryzuje się kruchą naturą. Ponieważ taka skała jest trudna do transportu bez uszkodzeń, wyniki sugerują, że budowniczowie byli w stanie wznosić konstrukcje o pewnym poziomie zaawansowania inżynieryjnego.
Transport i umieszczanie tak dużych kamieni wymagało starannie zaplanowanej inżynierii. Na przykład, do podniesienia ważącego około 150 ton kamienia węgielnego, który został ułożony na szczycie komory i służył jako dach, potrzebne były rusztowania i liny, a do jego transportu potrzebne były równe drogi.
